(Του Δημήτρη Αμπατζόγλου)
Τι είναι η κατάρα; Πολλά ερωτήματα εγείρει το γεγονός ότι υπάρχει σε όλες τις δοξασίες. Αν δεχτούμε το Θεσσαλικό γνωμικό “Είναι γαϊδάρα και γυρνά πάντα στον αφέντη της”, δεν λύνουμε την απορία μας. Σ’ ένα κόσμο που η αδικία είναι πασιφανής τότε είναι ότι η ανάγκη του αδικημένου (κυρίως όταν αυτός είναι αδύναμος) να βρει το δίκιο του έχει έναν αντικατοπτρισμό στο μεταφυσικό επίπεδο. Βέβαια δεν είναι και τόσο απλό καθώς οι παράγοντες που το ορίζουν είναι πάντα περισσότεροι απ’ ότι μπορούμε να θέσουμε με το μυαλό μας. Είναι γεγονός πως όσοι αδικούν πολλές φορές συναντούν την αδικία μπροστά τους, αλλά στον κόσμο των σκεπτικιστών αυτό έχει να κάνει με την συμπεριφορά και όχι τόσο με κάποια ανώτερη δύναμη. Ωστόσο αυτός που έχει την οποιαδήποτε μορφή ισχύος έχει το “μέλι στα δάχτυλα” και κατά συνέπεια η κατάχρηση της εξουσίας είναι μάλλον κανόνας.
Εδώ ο Χάουαρντ Φίλιπ Λάβκραφτ βάζει ένα κορυφαίο ερώτημα. “Ποιος είναι τελικά αυτός που έχει την εξουσία;”. Σύμφωνα με το φαινομενικό είναι αυτός που έχει την δύναμη (πολιτική, οικονομική, κοινωνική φυσική), αλλά ο Μακιαβέλι διαφωνεί. Η πραγματική εξουσία κρύβεται στην γνώση και στην τέχνη (στο ηγεμόνα αναφέρει την τέχνη της χειραγώγησης από την οποία πηγάζει η θρησκευτική εξουσία και μάλιστα επισημαίνει ότι είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να ηγείσαι σε μια ομάδα ή μια κοινωνία). Αυτός είναι ο Αλχημιστής. Ένα μίγμα πρωτόγονης επιστήμης ανακατεμένης με παγανιστικές δοξασίες. Το “Θύμα” μας είναι ένας ξεπεσμένος ηγεμόνας που μην έχοντας συνειδητοποιήσει την αλλαγή της εποχής ψάχνει την κατάρα που τον καταδιώκει. Οι άνθρωποι πάντα τρομάζουν με ότι δεν ξέρουν και όποιος αποκτήσει την γνώση ξέροντας να την εμφανίζει όποτε τον συμφέρει έχει το πάνω χέρι στην μάζα. Σαν πείραμα το έχω επαναλάβει πολλές φορές και πάντα κατάφερνα να τρομάζω τα υποκείμενα των πειραμάτων μου. Στο εν λόγω διήγημα η μορφή ενός απέθαντου λαϊκού χαρακτήρα έχει τόση δύναμη που προκαλεί τον φόβο σε κάθε μέλος της κοινότητας που είναι στην δικαιοδοσία του “Άρχοντα”.
Αν θέλετε να πιάνουν οι κατάρες σας τότε το μόνο που έχετε να κάνετε είναι ν’ απομονωθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο. Το “Θύμα” σας πρέπει να σας ψάχνει. Αν τώρα είστε αυτός που κινδυνεύει από την κατάρα καλό είναι ν’ αποποιηθείτε από τα κοινωνικά σας προνόμια. Οι εποχές πάντα θ’ αλλάζουν. Αυτό που νομίζετε ότι σας δίνει πλεονέκτημα έναντι στο σύνολο ανά πάσα στιγμή μπορεί ν΄ ανατραπεί. Η μόρφωση είναι ένα όπλο, που όταν την χρησιμοποιείς για να ασφαλίσεις τον εαυτό σου από κάθε μορφής εξουσία, γίνεται τρομερά επικίνδυνο. Τα “θύματα” σας δεν θα ξέρουν από που τους ήρθε.
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
ΤΕΤΡΑΔΙΟ
