Η ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ

Μικρές ιστορίες του δρόμου

Μπορείς να το πεις και πρόλογο.

Όταν δεν εργάζεσαι τότε σίγουρα έχεις χρόνο. Αν είσαι μισθωτός, έχεις χρόνο,αλλά δεν έχεις χρήμα. Η διασκέδαση που βρήκα είναι να φτιάχνω ιστορίες από αλλοιωμένα-πραγματικά γεγονότα με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην προσβάλλονται οι πραγματικοί ήρωες των ιστοριών μου. Φτιάχνω παραμύθια για να αποθανατίσω το στίγμα της εποχής που ζω σύμφωνα με το ταξίδι που κάνουν πολλοί άνθρωποι. Το γιατί είναι απλό. Η ομάδα των εργατών δεν έχει πολλές φορές την ευκαιρία να γράψει την ιστορία της. Έτσι με τις λίγες γνώσεις που απέκτησα από την συγγραφή άρθρων και την τριακονταετή μου εμπειρία στους δρόμους και τους χώρους εργασίας της πόλης είπα να δώσω το στίγμα της τάξης  στην οποία ανήκω. Αυτών που παράγουν, ό,τι οι άλλοι καταναλώνουν με χρήματα που ανήκουν σ' αυτούς που βγάζουν με την εργασία τους τον παγκόσμιο πλούτο. Το οδοιπόρος βγαίνει από τον κύριο τρόπο κίνησης ενός ανθρώπου που έτσι ακριβώς χαλαρώνει και διαλογίζεται. Φυσικά το βιβλίο αυτό δεν είναι γραμμένο για όλους. Αν δεν εργάζεστε ή διασκεδάζετε σαν τους ήρωες μέσα του, τότε θα ήταν πιο φρόνιμο να μην ξοδέψετε άσκοπα το χρόνο σας, εκτός αν έχετε την περιέργεια για το πως ζει ο κόσμος που βρίσκεται μόνιμα σε οικονομική κρίση. Πολλές από τις ιστορίες μας είναι και κάποιος οδηγός επιβίωσης για όποιον βρεθεί με μηδαμινό ή πολύ χαμηλό εισόδημα σε μια πόλη. Αυτό απαιτεί φυσικά οξυμένα αντανακλαστικά και σκέψη, πράγμα σχεδόν αδύνατο για ανθρώπους με μεγάλο, μόνιμο ή σταθερό εισόδημα. Το μέγεθος των ιστοριών είναι προσαρμοσμένο στην αναγνωστική ικανότητα του ανθρώπου που διαβάζει αθλητική εφημερίδα. Τα ηθικοπλαστικά στοιχεία των κειμένων ανήκουν περισσότερο στην περιγραφή, παρά στην θέση. Το γεγονός ότι η αίσθηση των συμβάντων μεταβάλλεται με τον χρόνο είναι κατανοητό. Έτσι η προσπάθεια έχει πιο πολύ σαν σκοπό την θέση των ηρώων την δεδομένη χρονική στιγμή. Αν πάλι αυτό δεν ικανοποιεί, τότε η κατάποση ξυδιού μαζί με την ανάγνωση είναι μονόδρομος. Οι φιλοδοξίες απέχουν έτσι κι αλλιώς αρκετά από το κυνήγι της εμπορικής επιτυχίας. Είναι περισσότερο αφηγήσεις σε επίπεδο παρέας που βρήκαν τον δρόμο τους στο χαρτί. Το κατά πόσο θέλει ο αναγνώστης να βρίσκεται σ΄ αυτό το είδος παρέας είναι κάτι το καθαρά προσωπικό. Πολύ πριν καταγραφούν υπήρχαν για μια τουλάχιστον δεκαετία ως διηγήσεις. Κατά συνέπεια ο εξορκισμός τους με μελάνι ήταν απαραίτητος επειδή είναι καλό να ανοίγει ο χώρος για καινούργιες διηγήσεις που θα συνεχίζουν να ψυχαγωγούν τους ίδιους ανθρώπους. Προσπάθησα να αποφύγω τους τραγικούς τόνους, αν και δεν το καταφέρνω απόλυτα, αλλά μπορεί να αποκομίσει το αναγνωστικό κοινό τη εύθυμη αυτή πλευρά.

Η παραγωγή, η επεξεργασία και η διάθεση του συγγράμματος είναι αποτέλεσμα μιας μικρής ομάδας με σκοπό, την αποστασιοποίηση από εκδότες, κριτικούς και όλους όσους θεωρούν ότι ο λόγος είναι μια τέχνη κάποιον ειδικών. Γι΄ αυτό καλό θα είναι το συγκεκριμένο βιβλίο-τετράδιο να μην πέσει στα χέρια τους. Έχουν ν΄ ασχοληθούν με σημαντικότερα πράγματα και δεν θα ήταν φρόνιμο η προσοχή τους να αποσπαστεί από τις αυτάρεσκες αράδες που συνήθως εξυμνούν. Εν κατακλείδι θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ήρωες μου, που με τις περιγραφές και την συμπεριφορά τους συνέβαλλαν στο δημιούργημα αυτό. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην συνοδοιπόρο μου, που επιθυμεί να μείνει το όνομα της κρυφό ελπίζοντας ότι σε κάποια άλλη έκδοση θα είναι δυνατή η αναφορά τόσο στο όνομα όσο και στην συνεισφορά της. Καλή ανάγνωση.

 Αμπατζόγλου Φ.Δημήτρης

Για την:

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ 

ΤΕΤΡΑΔΙΟ