Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Λέων Τολστόι-Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς.

(Του Δημήτρη Αμπατζόγλου).
Πήρα το βιβλίο στα χέρια μου με κρύα καρδιά. Η εμπειρία μου με το “Πόλεμος και ειρήνη” καθώς και η ταύτιση του συγγραφέα με το Πόε στο επίπεδο της μακροσκελούς περιγραφής γενικά με τρόμαξαν. Φυσικά ανήκοντας στα ζώα που όταν τρομάζουν επιτίθενται το ξεκίνησα. Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο δυο μέρες. Ο κουραστικός Λέων του προηγούμενου αναγνώσματος δεν υπήρχε.
Το βιβλίο θα στεκόταν και σαν σύγγραμμα του εικοστού πρώτου αιώνα. Μέσα στις γραμμές ξεπηδούσε η μικροαστική τάξη της οποιασδήποτε χώρας στον κόσμο. Ο Τολστόι λειτουργεί ως δαίμονας που μπαινοβγαίνει στο σώμα του άρρωστου ήρωα του, όπως κάνει η συνείδηση μας στο δικό μας κορμί, για να του δώσει στο τέλος ένα καλύτερο παυσίπονο από την μορφίνη που του δίνει ο γιατρός του.
Διαβάζοντας την κριτική δηλώθηκε ένα μίσος προς τις γυναίκες από τον συντάκτη της. Φυσικά ο κριτικός, παραβλέποντας τις ταξικές ανησυχίες του δημιουργού, δεν είδε ότι ο δημιουργός ουσιαστικά τα βάζει, με τον ρόλο της συζύγου όπως τον επιτάσσει η αστική τάξη τον 19Ο αιώνα. Η γυναίκα είναι ο ουραγός και ταυτόχρονα το θύμα στις εμμονές του νέου ανερχόμενου κυρίαρχου που είναι η αστική τάξη. Θολά παρουσιάζει την μετάβαση από την απόλυτη στην συνταγματική μοναρχία και αυτό είναι απόλυτα φυσικό σαν προστασία του κάθε κειμένου από την τσαρική λογοκρισία. Η αγνή μορφή του μουζίκου μέσα στο βιβλίο μπορεί να φαντάζει στις μέρες μας ξεθωριασμένη, όμως τότε ήταν μια ελπίδα που στις μέρες μας όποιος την ακολουθεί κατά πάσα πιθανότητα ζει σε ουτοπία. Οι ρώσικες ταβέρνες στην Ελλάδα μπορεί να έγιναν σκυλάδικα του χιλιομέτρου, αλλά αυτό είναι ένα άλλο πεδίο μάχης στον λεγόμενο “πόλεμο των τάξεων”.
Τελικά το βιβλίο κρύβει μια από τις αγαπημένες φράσεις που αργότερα το γνωρίσαμε σαν φιλοσοφικό απόφθεγμα του John Lennon. Ο δρόμος προς την επιτυχία βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτόν της ευτυχίας. Στην περίπτωση του βιβλίου μάλιστα το βλέπει ως κάθοδο μιας πέτρας από την κορυφή της ευτυχισμένης παιδικής ζωής, προς τον Θάνατο ενός εξέχοντος μέλους της κοινωνίας. Το βιβλίο πραγματικά με ταρακούνησε σε κάτι που ήδη ήξερα. Αν θέλετε να δείτε την μετάβαση της ζωής σας, επιτυχημένη ή αποτυχημένης, προς το θάνατο δεν έχετε παρά να κάνετε το κόπο ενός τρίωρου διαβάσματος.

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Χάουαρντ Φίλιπ Λάβκραφτ – Η μουσική του Έριχ Τσαν.

(Του Δημήτρη Αμπατζόγλου) Δεν θυμάμαι αν σας έχω αναφέρει ότι η επαφή μου με τον Χάουαρντ Φίλιπ Λάβκραφτ ήταν λίγο πριν από την στρατιωτ...