(Του Δημήτρη Αμπατζόγλου)
Η Ευπρέπεια είναι κάτι που πηγάζει μέσα από τον άνθρωπο. Όπως και η ηθική είναι ένα σύνολο από αρχές που έχουν να κάνουν με τον εσωτερικό του διάλογο και σχετίζονται με την κοινωνική οπτική. Έλα όμως που αυτό δεν μπορεί να ισχύσει σε μια κοινωνία βαθμών, θέσεων και αξιωμάτων. Ο Συγγραφέας το μόνο που περιγράφει είναι το “αξιοπρεπές μεθύσι” του ήρωά μας στον κύκλο που τον προσκάλεσε ο προϊστάμενος του μέχρι την μετάβαση στο ξέφρενο του γάμου ενός υφισταμένου του. Τελικά ούτε η ποσότητα του αλκοόλ μήτε η διάθεση σε γλυτώνουν από τον προσωπικό εξευτελισμό.
Ο Ιβάν Ίγλιτς θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη καρικατούρα, υψηλόβαθμου στελέχους Ιδιωτικής ή Δημόσιας επιχείρησης (Μάλιστα ο Φιοντόρ αφήνει αιχμές για τον Τσαρικό στρατό που ισχύουν σε μεγάλο βαθμό για όποιον έχει υπηρετήσει). Η εξωτερική του ευπρέπεια που του προσδίδει το παράσημο του, δεν συνάδει με την εσωτερική του γελοιότητα, που πηγάζει από την δουλοπρέπεια στον ανώτερο το κυνήγι θέσης και του μισθού. Έτσι η μετάβαση στον γάμο το υφισταμένου του σε ένδειξη καλής θέλησης μετατρέπεται σε μια τυραννική επίδειξη ισχύος. Εδώ βλέπουμε και τις συνέπειες της υποτέλειας των ανθρώπων που έχουν την ανάγκη του γραφειοκρατικού ζυγού για να επιβιώσουν.
Το βιβλίο θέτει και τον ρόλο της Αγίας μικροαστικής οικογένειας, όπως θα τον βλέπαμε και σήμερα. Αξίες όπως η Αγάπη, ο έρωτας και η ομόνοια είναι απλά λέξεις. Το τσαρικό μοντέλο είναι πασιφανές στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Βιωματικά ταυτίστηκα με το βιβλίο, γιατί μου υποδείκνυε τις οικογένειες που γνώρισα. Ένα αξιόλογο σημείο, είναι οι σατιρικές δυνάμεις που εμφανίζονται για να κατασταλούν από το σύσσωμο κοινωνικό σύνολο, ακόμα και όταν υπερασπίζονται το καταπιεσμένο μέρος του. Τελικά το βιβλίο αντί για το “αξιοθρήνητη ιστορία” θα μπορούσε να έχει για τίτλο, “Οι άξιοι της μοίρας τους”.
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
ΤΕΤΡΑΔΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου